Astrid Löfgren

N, raczej byłoby to mało wiarygodne w przypadku jakiejkolwiek osoby, więc można się cieszyć, że później.
Kiedy będą po rosyjsku to będzie wiadomo, że Bucky walczy i nie daje Żołnierzowi dojść do słowa, powodując bełkot.
Ach, no tak. Zupełnie o tym zapomniałam. Albo straciliby na oglądalności. Śmierć Starka mogłaby być ryzykowna, choć fakt, zaskakująca. Wtedy mogłyby się sprawdzić ploty o tym dzieciaku, co ma przejąć jego rolę. Zastanawiające, nie powiem. 

/Kto się cieszy, że później, ten się cieszy. Pan Barnes mógłby mieć co do tego odrobinę inne zdanie. 

/Marvel raczej i tak nie będzie przedłużał już z RDJ kontraktu, bo płacą mu więcej niż reszcie ekipy razem wziętej, a do tego w IV fazie na prowadzenie wyjść mają nowe postacie i te, które dotychczas tworzyły dalsze tło. Nie bez powodu mówiono też, że teraz Starka jako twarz MCU zastąpić ma Strange. Tony najpewniej zginie więc IW albo odejdzie na super-emeryturę, i szkoda, bo akurat jego zgon byłby niemałym zaskoczeniem i sporo zmieniłby w MCU.

+ ”(…) Bucky walczy i nie daje Żołnierzowi dojść do słowa, powodując bełkot.” <- Świetne :P

Clint, budynek mieszkalny? Ktoś zginął? O co pytam, pewnie tak. Jacyś uzdolnieni już przeszli na ich stronę?
Ale dokonujecie jakiejś selekcji? Wiesz, na tych ugodowych i nieugodowych. 

/Jeśli już Hydra gdzieś się fatyguje, zazwyczaj nie obchodzi się bez ofiar. Taki już mają styl działania – wejść, zrobić to, co się chce, narobić chaosu i wyjść. A teraz, kiedy zaczynają mieć w swoich szeregach Nadludzi, będzie jeszcze gorzej. Narobili niemałego syfu mając jednego super-żołnierza, więc teraz, kiedy będą mieś uzdolnionych jako agentów, będziemy mieli nieźle przerąbane. 

/Oczywiście, że tak. Jeśli jakiś osobnik jest wyjątkowo problematyczny i niereformowalny, a do tego stwarza zagrożenie, musimy zająć się nim w inny sposób.

James, a masz pomysł na to, dlaczego tak się zachowywałeś? Dlaczego poszedłeś i dlaczego wracałeś? Tylko nie mów, że dlatego, że "powiedzmy ją lubiłeś".
Może wojna też się wlicza w grzech, chociaż chyba nie. Najlepiej będzie, jeśli rzeczywiście zdecydujesz się porozmawiać z kimś kompetentnym.
Dlatego powiedziałam, że nie wiem, czy byłoby to jakieś bluźnierstwo. Przyszło mi to na myśl, bo to w końcu jest jakby odwrócenie się od przedstawiciela własnej religii na rzecz innej, a więc także odwracanie się od zasad. Tak na chłopski, ale szeroki rozum, bo naprawdę nie mam pojęcia, jak to rzeczywiście jest.

/Wiesz, mało jest rzeczy, które lubię, ludzi jeszcze mniej i siebie samego do tej grupy nie zaliczam, więc jeśli to stwierdzenie przejdzie mi przez gardło, to już coś znaczy. Ale nie, to nie dlatego wracałem. Raczej. Po prostu… kiedy znalazł się ktoś, kto z jakiś niezrozumiałych dla mnie powodów mi zaufał i to na tyle, by wpuścić mnie do swojego domu i dopuścić do kogoś dla siebie ważnego, i to kiedy byłem dość… nieswój, jest… znaczy dla mnie więcej, niż może się wydawać. Tak samo jak to, że mogłem obrócić się do niej plecami bez obawy, że za chwilę wbije mi w nie nóż. I to nie tylko metaforycznie. 

/Pokój, szalom jest czymś niesamowicie ważnym, a więc wojna, która go zakłóca, jest czymś, co można by uznać za grzech. Kiedy dostanie się rozkaz zabicia kogoś, a tak jest przecież na wojnie, powinno się zabić tego, kto wydał ten rozkaz, ponieważ namawia on nas do morderstwa. Morderstwo jest grzechem niewybaczalnym i niedopuszczalnym, ale zabicie kogoś w konieczności obrony życia swojego i innych jest już jednak traktowane odrobinę inaczej. To jest… dość poplątane, nie ukrywam. Ale miałem przecież na sumieniu także inne grzechy niż wojnę i morderstwa, które na niej popełniłem. Od łgarstwa i kantów, przez kradzieże, na pobiciach skończywszy. To też nie jest coś, na co macha się ręką.