4 maja 2017

Astrid Löfgren

#1 N, lepsze to niż nic! Przynajmniej wie mniej więcej, czego może się spodziewać.
We dwie świata nie zwojujemy, musimy porwać za tą szlachetną ideą tłumy! Wtedy nie odważą się tknąć włosów!

Całkiem prawdopodobne, że laikowi (który za bardzo nie ogarnia, co tam się z Bucky'm działo naprawdę, i który za bardzo nie zna nomenklatury różnych dziedzin, nie mówiąc już o samych procesach, nazwijmy to, terapeutycznych) spodoba się taki nurt ff, bo na jakimś poziomie brzmi całkiem sensownie. Jak się wczytasz - trochę mniej. Główna bohaterka to moim zdaniem pięta achillesowa tego wszystkiego, bo resztę jakoś można wytłumaczyć au, czy czymś.

#2 O tak, na rozmowę Bunia z Leo warto czekać i czekam z utęsknieniem <3
Podoba mi się relacja Avy z Bucky'm. Są trochę na linii ojciec-córka, ale też brat-siostra. Buniu robi się nam opiekuńczym pyziem.
/Boję się o jego włosy :( Loki ma loki, Thor jest obcięty na krótko, Meduza ma paskudną, pomarańczową perukę... Marvel, pliz, nie niszcz włosów Bunia :(
/Naprawdę nie mam nic przeciwko temu, żeby czytelnik takich rzeczy nie ogarniał - ani jeśli chodzi o wiedzę komiksową, ani o specjalistyczną. Ale jednak uważam, że jeśli ktoś chce udawać mądrego i pisać o takich rzeczach, to jednak co nieco wypadałoby poczytać. Nawet jeśli tylko po to, żeby bzdury brzmiały sensowniej po wczytaniu się. Bo jeśli coś się wie na jakiś temat, to przychodzi to jakoś prościej, przynajmniej moim zdaniem. 

/Pewnie 1/2 notki to będzie milczenie, 1/4 wzajemne wyklinanie się, a 1/4... cała reszta :P
/Z relacją na linii Ava-Bucky jest ten problem, że mimo całej sympatii i porozumienia, jakie oboje niewątpliwie do siebie odczuwają, dochodzą też inne czynniki. Ze strony Avy to mimo wszystko odczucia związane ze wspomnieniami, które nie należały do niej, a ze strony Bucky'eg - poczucie winy. Właściwie, może on nawet jej nie lubi, a jedynie jest opiekuńczą pyzą, bo czuje się winny i chce odpokutować za to, że zabił jej ojczyma? A może jest, jaki jest, bo obudziły się w nim dawne uczucia braterskie, a on nie jest jednak taki zły? 
I tak apropo Bunia i jego opiekuńczości - wydawało mi się, że w CA:CW podczas walki Bucky&Sam vs. Pajęczak Bucky próbował zaatakować Parkera, kiedy ten próbował zaatakować Sama, ewentualnie próbował odepchnąć Wilsona. Dopiero przy spauzowaniu zauważyłam, że Bucky nie atakuje, a rzuca się naprzód, żeby osłonić Sama:
Kilka sekund przed tym, jak obaj wyznają sobie mi... nienawiść ;P
Steve, zależy jak do tego podchodzi Sharon. Może jej przecież nie wystarczyć. 
 Sharon to taki typ kobiety, który od ekskluzywnej restauracji, wina i homara woli wycieczkę po lokalnych knajpach, w poszukiwaniu "najlepszego hamburgera na świecie", a od teatru mecz baseballu. Z okazywaniem uczuć też czasem miewa problemy, więc można powiedzieć, że dobrze się dobraliśmy. A przynajmniej ja trafiłem idealnie.
Bucky, czasami często. Nie stanie na twoim, nie tym razem.
 Och, no weź, co ja ci zrobiłem, że tak mnie nienawidzisz?

o.

Em to sobie wybierz, co chcesz usłyszeć xD 
 Bądź bardziej oryginalna. Wyjdź poza schemat i mnie zaskocz :P
A: No ale wtedy będzie Ci z nim lepiej? Choć go uzupelnia Bucky.
 Albo mogę go unikać? Wtedy będzie mi lepiej, a on nie będzie potrzebował prania mózgu? To nazywa się kompromis. Chyba, tak mi się zdaje. 
S: Pierwsza bramka, nie ma sprawy. Przy was po prostu inaczej czas się liczy.
 Zdecydowanie inaczej. Jestem w końcu trzydziestodwuletnim dziewięćdziesięciodziewięciolatkiem. To zobowiązuje do dziwności.
B: Nie?

o.

Bo jesteś NIETOLERANCYJNA? 
 Tak, wiem, jestem nietolerancyjną seksistką, która nienawidzi "silnych postaci kobiecych", a w ogóle to przy okazji jestem też grubą, pryszczatą feministką, grammar nazi, jestem wymądrzającym się kujonem i jednocześnie głupią idiotką, która wyżywa się na początkujących autorkach przez duże "B". Nieraz dowiedziałam się tego w internecie, nie będziesz pierwszą, która powie mi którąś część tego :P
A: Oj tam, oj tam.. Skoro jemu nie pomogła Sharon to już nikt nie pomoże.
 W byciu zbyt miłym? Mimo wszystko, ludzie mają jednak gorsze wady.
S: Jak na początku przed wojną czy na początku po wybudzeniu, czy na początku po odnalezieniu Bucky'ego?
 Ciężko wskazać mi jeden konkrety początek. Tak naprawdę dopiero po Azzano mogłem zacząć spełniać własne postanowienia, ale wszystkie te idee, którymi się kierowałem, powstały na długo przed tym. Wybiorę więc opcję pierwszą.
B: Taak?