Astrid Löfgren

Kolorowe mazaczki? Biorąc pod uwagę twoje nastawienie do większości rzeczy, myślę, że czarny i szary by wystarczył. No ewentualnie zielony od święta, bo czasem chyba łapiesz nadzieję.
Z tego co mi wiadomo istnieją jakieś programy organizacji pozarządowych i rządowych, mające na celu wyrównywanie wiedzy technologicznej między pokoleniami, może poniekąd stąd to się bierze.
A pewnie. Dziadzio pisze smsa do wnuka siedzącego obok, żeby podał mu pilot. Bardzo to zbliża. Ale pogawędki o nowinkach już lepiej by działały. Chyba.
Nie trzeba wiele pamiętać, żeby widzieć, że to chodząca flaga. Od samego początku był dla mnie flagą, choć momentami trochę za mało patriotyczną jak na jego standardy, więc coś jednak w tym wszystkim musi być. Tej tarczy nie da się chyba zniszczyć, więc marna by była z nim gra w rzutki.
A co, nie odebrałeś bardzo osobiście tej przepaści? Już myślałam, że uraziłam twoje uczucia nawiązując do tego, o czym przecież nie lubisz i nie chcesz rozmawiać. Dlatego sądziłam, że nie zapomnisz, bo do tego wróciłam.

/Ostatnio twierdziłaś, że jedną z moich dość nielicznych cnót jest wytrwałość, więc można by dorzucić też niebieski. Czerwony także, bo czasem kojarzony jest z agresją, prawda? A cóż, z panowaniem nad sobą nadal miewam drobne problemy. Z fioletowym też coś było. Ale mogę się mylić, bo raczej nie jestem specjalistą od barw. Ale nie ma tego złego, przynajmniej zaoszczędziłbym na mazakach. Grunt to widzieć dobre strony, prawda?

/Nie mam wnuków, a przynajmniej mam nadzieję, że nie mam, więc tylko snuję przypuszczenia. Wydaje mi się, że po prostu łatwiej jest zbliżyć się do kogoś, gdy ma się choć znikome pojęcie o jego zainteresowaniach i otoczeniu, w którym się obraca. A poza tym, taki dziadek mógłby poprosić wnuka o pomoc w obeznaniu się choćby z obsługą komputera, więc spędziliby więcej czasu razem, To już chyba trochę by zbliżyło? 

/Nie rozumiesz. Nie chodzi mi o określenie samo w sobie. Takich na można by wymyślić jeszcze dziesiątki, bo Rogers sam się o to prosi. "Pamiętam" jest bez wątpienia najważniejsze.

/Zgubiłaś mnie tym przypominaniem sobie tego, czego pamiętać nie chcę i twoją winą. Poza tym wiem, że specjalnie ujęłaś to tak, nie inaczej, bo po raz kolejny chciałaś mi dopiec, i że było to złośliwe, nie zabawne. Tak jak ostatnim razem. I to także wędruję na listę rzeczy, które zdarza mi się wypominać.