Astrid Löfgren

N, pan Brubaker nie współpracuje już z Marvelem?
Dla każdej ciotki byłby anorektykiem. Nawet ja mam ochotę go dokarmić.

/Nope, odszedł już dawno i z tego, co wiem, z DC również już nie współpracuje. Kiedy wypowiadał się na temat burzy wokół Steve'a i jego "Hail Hydra", mówił, że męczyło go nie tylko tworzenie dla takich molochów, ale też ciągłe rebooty i pośrednio także fani. Teraz tworzy dla nieco bardziej niszowych wydawnictw. I nie da się zaprzeczyć, że Marvel jakościowo stracił na jego odejściu. Porównując twist z Winter Soldierem do tego z Hail Hydra, ten drugi wydaje się być jeszcze gorszy 

/Ciotki ciotkami, ale gdyby tak babcia dostała go w swoje ręce, biedak nie wstałby od stołu i przez cały wieczór przeklinałby decyzję zrobienia Steve'owi na złość.

+ W nowych T-Boltsach Kobik teleportowała drużynę w bezpieczne miejsce - na biegun, bo tam mieszka Święty Mikołaj :P

Sam, nadal „może wskazówek” czy popracujesz nad nowymi nazwami?
Tak cię Stevie wytrenuje, że mu niedługo dorównasz.

/Podzieliłbym go na "Pewniaki",  "Bardzo możliwe, że wskazówki" i "Trzeba się nad tym pogłowić". Mój pomysł na segregację jest doskonały.

/Albo tak wgniecie mnie w matę, że nie podniosę się z niej przez tydzień. To bardzo prawdopodobne.

Steve, okej, więc jest z osłem z maluczką szczelinką, ale ta szczelinka gdzieś musi być. Tylko, że niewiele by to dało, bo dla niego to byłaby praca na przypadku kogoś innego, nie na swoim, nawet gdyby w pewnym momencie zauważył, że chodzi o niego. Broniłby się dalej. A w tej rozpisce chodzi o to, żeby zrobić to razem, żeby Bucky miał w tym swój udział. 

 Wiem, że to nie byłby najlepszy plan, a Bucky najpewniej poczułby się śmiertelnie urażony, gdy zorientowałby się już, że chodzi o niego, ale podałem tylko taki przykład. Nie bardzo znam się na takich sprawach, przyznaję, więc bez pomocy kogoś, kto jest w tym obeznany - lekarza czy choćby nawet Sama, jeśli by zechciał, niewiele jestem w stanie zrobić. Obawiam się, że przypadkowo mógłbym tylko zaszkodzić.

Bucky, gdybyś zaczął wierzyć w swoje kłamstwa pewnie byś się nie pogubił.
To byłoby mi bardzo smutno. A nie chcesz, żeby mi było smutno, prawda? Ale skoro poważnie, to nie możesz dokończyć, bo...?

/W niektóre to wierzę, nie mówię, że nie. Ale częściej jak już łgam, to tylko po to, by się z czegoś wyłgać i głębiej się nad tym nie zastanawiam. W większości przypadków się udaje.

/Jeśli powiem, że nie mogę dokończyć, bo mi to uciekło, i tak pewnie mi nie uwierzysz, nie? A tym razem nie ściemniam.