o.

Ale i tak pewnie lepiej ci się to pisze trzecioosobową narracją niżeli pierwszo, bo wtedy pewne wątki musiałyby być albo omieniete albo rozwleczone w czasie? :p

Dobra, będę patrzeć na nowe xD prócz Pajaka, stara wersja mi styka xd 

/Pierwszoosobowa narracja była dość kłopotliwa, nie tylko przez to, że przedstawiała tylko jedno wydarzenie w jednym miejscu, to do tego wszystko było znacznie bardziej subiektywne. A Buniu jednak swoje - często specyficzne - zdanie na każdy temat miał. Nie ukrywam więc, że pisanie w trzeciej osobie jest znacznie prostsze i nie bardzo chciałabym wracać do pisania w dawnym stylu.

/Film o Pajęczaku będzie chyba pierwszym, który ominę. Nigdy nie lubiłam jakoś szczególnie jego postaci, a za Tony'ego też szczególnie nie lubię, by iść dla niego na ten film.

W: A jak moce? Czujesz się pewniejsza ich?

 Presja potrafi pomóc, ponieważ wiem, że musi mi się udać. Jednak czasem to tylko pogarsza sprawę. I może skończyć się to jak w Lagos. 

A: co ci zrobili?

 Nie wiem. Nie jestem pewna.

 S: no ale poradzisz sobie i odpoczniesz nw urlopie.

 Teraz nie ma już raczej wyboru i musimy sobie poradzić. Choć wiedza, że prędzej lub później ktoś będzie chciał zrobić z tego dziecka eksperyment naukowy, zdecydowanie nie pomaga.

S: nie udawaj! A co z jego głową? 

 Ależ ja nie udaję, przecież wiesz, że nie potrafię kłamać, więc jakże bym mógł...? I cóż, ciężko stwierdzić jak dokładnie z nim jest. Trzyma się tak dobrze, ponieważ przerwa od poprzedniego... resetu, jak sam to nazywa, wynosiła ponad dwa lata. Jednak nie obeszło się bez szkód. Ale póki Bucky na siłę będzie udawał, że jest okej, nie dadzą rady dokładnie ich ocenić.

B: wyjdziesz z tego, dobrze o tym wiemy.

 Tak, oczywiście, wiemy.