O.

Haha dasz radę, ważne by odnaleźć w tym jakiś swój styl, nie każdy musi lubić opisywać pewne preferencje, więc byleby się chłopcy odnaleźli u Ciebie xD Ale przecież oni już to zrobili xD

/Śmiej się śmiej, ale tak wczoraj się wciągnęłam w dokańczanie miniaturki, że z rozpędu nawet tutaj chciałam pisać jako Stucky :P Wiem, że akurat ty byś się nie pogniewała, ale trochę by to nagmatwało. Ale hej, był weekend chłopców z "Zavzedki", więc może zrobimy też weekend chłopców ze Stucky :P? Ale wracając do pewnych preferencji - najpierw muszę o tym poczytać, bo na BDSM kompletnie się nie znam, ale jeśli miałabyś jakieś rady czy życzenia odnośnie treści (w końcu to twoje wyzwanie), pisz śmiało w "Kąciku...".     

A jak to się zaczęło? Wiesz, zawsze mogłeś zrezygnować z tej możliwości.. Chyba, że nie miałeś wyboru, ale wtedy by nie było odsiadek. Niestety jesteśmy tylko ludźmi i mądrzy jesteśmy po krzywdzie a nie przed. 

Właśnie, dlaczego stanąłeś po stronie Kapitana?
Haha jesteś jej księżniczką? 

/Zanim urodziła się Cassie, byłem drobnym złodziejaszkiem. Kiedy zostałem ojcem, postanowiłem znaleźć prawdziwą, legalną pracę i w końcu udało mi się zaczepić w VistaCorp. Długo jednak tam nie popracowałem, bo nie potrafiłem znieść tego, że szefostwo firmy oszukuje i swoich klientów, i swoich pracowników. Włamałem się więc do ich systemu i przelałem większą część ich kasy ludziom, których oszukali. Chciałem dobrze, a skończyło się trzyletnią odsiadką. Miałem dostać pięć lat, ale wyszedłem prędzej za dobre sprawowanie. No i od tego się zaczęło, bo Pym zwrócił na mnie uwagę przez ten wyskok. 

/Stanąłem po stronie Kapitana, ponieważ: A) To Kapitan Ameryka. B) Starkom nie należy ufać. C) To Kapitan Ameryka. D) Sądziłem, że uda się zapobiec wprowadzeniu ustawy. Jeśli dotknęłaby Avengers, w końcu zainteresowaliby się także Ant-Manem. No i wspominałem już o tym, że Kapitan Ameryka chciał mojej pomocy?

/Oczywiście, że nie. Jestem księżną. To różnica.

 I trwa to dłużej niż chwilę?

/Na pewno dłużej niż przedtem. Czasem jest to kilka minut, czasem nawet kilkanaście, ale najważniejsze jest to, że rozmawiamy, i że to już nie tylko ja mówię, a Bucky słucha lub udaje, że słucha. Teraz to już coraz częściej prawdziwy dialog. 

Bo tak. 

/To żaden argument, moja droga.