Astrid Löfgren

N, nieeeee, niech tendencja nie spada!
Jak masz Bakunia i Steve'a tugeder, to automatycznie wzrasta poziom kreatywności, a co za tym idzie - lepiej się pisze. Taką mam teorię.
Co zrobisz? Nic nie zrobisz.

Bakuniu + Stevunio = lof foreva <3 

Nie będę przeczyć temu, że gdyby naszą super-parkę łączyło coś więcej niż przyjaźń, to można by stworzyć z tego historię powalającą Titanica na kolana. Mam jednak małe problemy z pojęciem tego, że bierze się tych dwóch, zmienia im wiek, historię, wygląd, płeć, obdziera z charakteru, zmienia zawód i co jeszcze tylko zmienić się da, a z samych postaci pozostają tylko imiona i równie dobrze mogliby się nazywać Staszek i Zdzisiek. Wydaje się to być zwykłym jechaniem na popularności postaci.

Coulson, aha, czyli oferujecie usługi szpiegowskie. Ile minimum trzeba wpłacić zielonych, żebyście podjęli współpracę?

Jak sama pani mówiła, panno Löfgren, jesteśmy niewypłacalni. Więc zapłacić trzeba całkiem sporo.

James, hormony :(
Ciekawsze? Ale że co? :D Wiesz, czasami coś podobne do czołgu z większą ilością pocisków może się dziwnie... skojarzyć. Tak to jest jak baba zostaje sama na parę dni.
Chociażby z tego względu, że mogłabym poprosić o coś, czego byś nie chciał spełnić, a trudno byłoby mi zgadnąć, na co byłbyś gotów, a na co nie. A że nie chcę, naprawdę nie chcę robić żadnych przykrości czy perfidnie na złość, to możesz dać mi nagrodę taką, jaką sam zechcesz dać, żeby mi przypadkiem nie przepadła. Cokolwiek. O. Wystarczająco dobre wyjaśnienie?
O ile byś na scenę zdołał wejść... Przed tobą byłyby jeszcze schody i, o zgrozo!, podłoga.
Ja tam mam teorię, że to działo się naprawdę. Tylko coś nie wyszło i nie pamiętacie. Śliczna z was parka, musisz przyznać. I jeszcze te obrazeczki z kucyczkami. Miodek.

Nadal nie widzę w tym dwuznaczności. Coś mi się widocznie poprzestawiało. Wiesz, hormony.

Nie, nie wystarczające, bo teraz się poplątałem. Nie wiesz czego chcesz, bo nie chcesz robić mi perfidnie na złość i dlatego to ja mam widzieć, czego chcesz? Wystarczy powiedzieć, najwyżej powiem nie. Żadna filozofia.

Tak, potrafiłem przewrócić się na prostej drodze. Bardzo zabawne.

Choć z bólem przyznaję, że wyjaśniałoby to wiele z jego... specyficznych zachować, z lataniem za mną po całym świecie włącznie, to wolę jednak żyć w słodki przekonaniu, że jedyny raz, gdy byłem pod Steve'm to ten, gdy wgniatał mnie w błoto.
I oczywiście, że śliczna byłaby z nas para. Nadrabiałby urokiem za nas dwóch.