Astrid Löfgren

N, jeszcze pomyśli, że z nim flirtuję. Trochę ryzykowne. Wydaje mi się, że odnośnie Wandy przekupstwo nie pomoże i trzeba będzie sięgnąć po broń większego kalibru. Czymkolwiek by to miało być.
Bo to przecież księżniczka. Księżniczki tak okazują przerażenie. Mi się w sumie ta ekspresja zaczęła podobać, a początkowo śmieszyła jak cholera.
Wyobraź sobie, że twarz Steve’a z radosnym „Hail Hydra!” jest na opakowaniach płatków śniadaniowych. Każdy dzieciak poszedłby za nim, nawet na ślepo.

/Wyobrażasz sobie to przerażenie, które by odczuwał, gdyby sądził, że z nim flirtujesz? Biedny. Jeszcze dostałby kolejnej traumy :P Ale zawsze mógłby spróbować się upić. Kto wie, może wakandyjskie trunki są mocniejsze?

/Mnie wciąż głównie to śmieszmy i sprawia, że zaczynam myśleć o Jeffersonie z OUaT. Tam pan Stan też wymachiwał tak rękami i strzelał dziwne miny, gdy biegał z Reginą po Kranie Czarów.

/Takie płatki byłby takie aww <3 Mogliby jeszcze dodawać jakieś zabawki dla dzieciaczków - takie miniaturowe laserki np.

Steve, aż taki wymagający cierpliwości kiedyś był?
A właśnie, jak to jest z Visionem? On też podlega ustawie, bo w sumie oficjalnie jako „robot” chyba nie powinien, prawda? 

/Momentami potrafił być naprawdę... namolny, nadopiekuńczy i uparty jak osioł, ale taki był jego urok i nauczyłem się to wszystko akceptować. I przyzwyczaiłem się też do tych wszystkich "Załóż kurtkę.", "Weź drugi koc.", "Pamiętaj o lekach.", "Nie wyprowadzaj z równowagi gnojków większych od ciebie o połowę", o których przypominał mi na każdym kroku, nawet na froncie. Choć wtedy zmieniło się to na "Nie prowokuj nazistów, zdejmij ten cel z pleców, zakładaj spadochron i, na Boga, załóż kurtkę.". To nauczyło mnie cierpliwości. 

/Vision podlega Protokołowi, ponieważ jest członkiem Avengers. Gdyby nie to, może nie kwalifikowałby się do tego, choć ciężko stwierdzić.

Bucky, taaak, zaraziłeś mnie tym hobby, jest naprawdę fascynujące. A spróbować i tak spróbuję, nie ma, że boli.
No raczej się nie dowiemy, jak by zareagował, chyba że postanowisz zostać dawcą. Z ciekawości – jak ty sobie tę płeć mieszaną w ogóle wyobrażasz? Osiem albo dziewięć? Muszę zaktualizować dane. Ty lepiej już zostaw ten Internet, bo ci się wszystko pochrzani.
Bo jesteś skazany na Rogersa, przyjmij to w końcu. Swoją drogą ciekawi mnie, dlaczego wysłali akurat ciebie na tę misję, bo przecież musieli wiedzieć, że coś cię kiedyś z Rogersem łączyło. W sensie, że się znaliście. Maska swoją drogą, ale to logiczne, że mogła spaść. Poluzować się nawet, czy coś. Przecież nie miałeś jej przyklejonej do twarzy. No, rzeczywiście zabawne utwierdzić kogoś w przekonaniu, że wszyscy wokół kłamią albo nic nie mówią, gdy coś wiedzą. Steve pewnie nie mógł opanować śmiechu przez parę godzin.
Bo chcieli, żebyś był poliglotą i poliglotą został już na zawsze. W twoim zawodzie chyba lepiej znać więcej języków.
No ale odmrażać ich nie trzeba jednocześnie, nie? Na przykład pięciu na jednego takiego dałoby radę, a przecież w tym dwóch super, gdybyś się namyślił. No i macie Wandę.
Twoja moralność, twój problem.

/Jeśli naprawdę wyprowadzisz mnie jakimś cudem z równowagi to zaboli, ale nie mnie, a tego, kto na swoje nieszczęście wtedy mi się napatoczy.

/Nawet gdybym chciał zostać dawcą, raczej nikt nie zaryzykowałby przetoczenia mojej krwi, jeśli nie wiedziałby jak zareaguje biorca. Bo mógłby stać się cud i jakoś zadziałałyby moja przyśpieszona regeneracja, mogłoby się nie stać nic, a mogłoby to wywołać jakieś niezbyt miłe efekty, bo w końcu moje DNA różni się od ludzkiego.

Teraz będziesz mnie dręczyć o tę płeć mieszaną? No a jak mam sobie wyobrażać? Że ktoś jednocześnie czuje przynależność i do płci żeńskiej, i do męskiej? Jeśli tak, to czym to się niby różni od płci nieokreślonej? No i nie pamiętam dokładnie ile było tych orientacji, ale było tego jednak sporo. Pociąg do przeciwnej płci, do tej samej, do tej i do tej, do żadnej, tylko do osób, które się zna czy coś, a do tego były jeszcze jakieś podziały biseksualizmu, więc stwierdziłem, że nie dzięki, wolę się nie zagłębiać, bo i tak mi się to nie przyda.

/Oczywiście, że wiedzieli, że coś nas łączyło. Pierce doskonale zdawał sobie sprawę z tego, kim jestem, i dlatego pewnie wysłał właśnie mnie do zabicia Rogersa. Nie mógł przewidzieć, że programowanie się sypnie, bo nigdy coś takiego się nie zdarzyło. Przynajmniej nie w taki sposób. A poza tym, mnie mieli akurat pod ręką. Szwadronu nie rozmrażali - zbyt ryzykowne, większość uśpionych Ruscy posprzedawali, a mnie zostawiono. Najbardziej się im udałem i w porównaniu do Szwadronu było mniejsze prawdopodobieństwo, że wyrżnę techników i ochronę. 

I nie powiedziałem, że miało być to zabawne dla Rogersa. Dla mnie jest. Poza tym, dlaczego ja mam im mówić cokolwiek, skoro oni okłamują siebie nawzajem?

/W moim zawodzie? Nie byłem ani szpiegiem, ani żołnierzem, ani nawet najemnikiem. Wyciągano mnie z lodówki tylko po to, żebym kogoś zlikwidował, czasem żebym coś przy okazji zdobył. Znajomość chińskiego nie była przy tym potrzebna. 

/Och, łał, naprawdę nie trzeba? A chciałem znaleźć ich wszystkich i rozmrozić na raz, żeby mogli mi skopać tyłek. Tak dawno nikt niczego mi nie połamał, że aż zaczęło mi tego brakować. Nie wiem kto ich kupił i gdzie są, więc nie mam pewności, że są rozmieszczeni pojedynczo. Nie wiem nawet czy są zamrożeni. A do tego spora część składu Rogersa nie nadaje się do walki z nimi. Lang nie ma swojego sprzętu więc odpada. Wilson tak samo, bo raczej nikt nie chce, by skończył jako trup. Wystarczy mu zniszczyć skrzydła i nie stanowi zagrożenia. Barton ma te swoje strzały, potrafi walczyć, ale nie da rady w starciu z rozsierdzonym super-żołnierzem. Maximoff może i jest mocna, ale wystarczy unieruchomić jej choć jedną rękę, by była bezbronna. Do tych swoich czarów-marów potrzebuje obu wolnych rąk, co łatwo zauważyć. Steve miałby spore szanse, gdyby poduczyć go ich stylu walki. A ja? Nie będę kłamał, Zimowy Żołnierz dałby im radę, ale ja pewnie nie potrafiłbym pokonać w pojedynkę nawet jednego z nich. A poza tym, przecież i tak nie puściliby mnie do walki.