O.

Dobra, moja wina, biorę to na klatę xD
Racja, lepiej zacząć publikować jak ma się jakiś zapas tekstu - jest wtedy możliwość ustalenia jakiś terminów ;) No i mniejszy stres, że nie masz nic już a tu goni data xD 

No właśnie! Jak coś to nakręcimy same własną wersję ;D

/No i widzisz, nie można było tak od razu :P? I teraz napiszę ci coś zabawnego - mam już 1 264 słowa miniaturki, a chłopcy nawet nie zdążyli jeszcze ze sobą porozmawiać, o innych rzeczach nawet nie wspominając. Ale mamy za to wywody Bucky'ego pt."A kiedy jego [Steve'a] ciało wreszcie zaczęło być godne jego charakteru, Bucky nie wiedział czy ma dziękować Bogu na kolanach, czy jednak go przeklinać. Cóż, w końcu ani nie stał się bluźniercą, ani kimś, kogo można by uznać za fanatyka przez wzgląd na zdecydowanie zbyt częste modlitwy dziękczynne, ale na kolanach wylądował. Och, wylądował.".

/Jeśli chodzi o notki na bloga - tych miałam w zapasie, ale zapas kończy mi się wraz z #41. Wszystko przez to, że część musiałam wyrzucić, bo nie zgadzałby się fabularnie z końcówką CW i dlatego jestem do tyłu. Miniaturek na bloga nie mogłam mieć w zapasie, bo nawet nie wiedziałam o czym będę pisać. Dlatego nie podaję żadnych konkretnych terminów, bo wiem, że i tak pewnie bym ich nie dotrzymała.

/Lepiej zrobić film animowany, może dzieciaki byłyby bardziej zaciekawione :P

I dzieci będziecie mieć, co by Twoje nazwisko mogło pójść dalej w świat. 

Bucky:
/Och nie, Dugan miałby się rozmnożyć? Boże, mniej nas w opiece, tego będzie więcej.

Dum Dum:

/Boże, mniej mnie w opiece, bo na tym świecie zaraz będzie jednego durnia mniej. Byłem siłaczem, więc jak go zdzielę, złamie się w pół.

S,B: A to nie podzielicie się śpiworem, a jak będzie padać deszcz? Kuchenka jest nie ważna! Ważne jest przeżycie :D

Bucky:
/Dzielić śpiworem? Z nim? Jeszcze czego. Poza tym, ostatnio był taki chętny, by oddać mi koc, więc teraz z wielką chęcią go wezmę. Kurtkę też bym wziął, ale jeszcze się w niej utopię.

Steve:
/Bardzo zabawne, Bucky, bardzo.

Bucky:

/A żebyś wiedział, że bardzo. A jeszcze bardziej będzie wtedy, gdy natura zagwarantuje ci świeży, zimny prysznic.

Steve:

/Wyciągnąłem cię z namiotu w zaspę. Naprawdę sądzisz, że nie natarłbym cię błotem?