Astrid Löfgren

N, zatem poszukajmy wad Steve’a.
Już się boję przyszłych nowości. Muszę to w końcu spisać, bo nie sposób wszystkiego zapamiętać. Będzie źle, ale po burzy zawsze wychodzi słońce, czyż nie?
I tak je niszczy. W sumie to jednak lepsze niż obgryzanie. 

/Steve w Ultimates bywał czasem nieco rasistowski i nie lubił Francuzów. Może być :P?

/Może i koniec końców, zawsze po burzy wychodzi słońce, ale podczas tej burzy może kogoś walnąć piorun, prawda?

/A skąd wiesz, że nie obgryza? Może tak, ale wstydzi się przyznać?

Clint, o co chodzi z tą papugą? 

 Jaką papugą? Ja nic nie wiem, niczego nie zrobiłem.

Steve, jesteś wyjątkowym człowiekiem, więc zasługujesz na wyjątkowe życzenia.
Tak, jakbyś jeszcze mocniej utwierdził się w przekonaniu, że „zginąłeś” wtedy na marne, co? Paskudnie musiałeś się poczuć. Myślisz, że jest przeciwnikiem na miarę Red Skulla? A może słabszym lub silniejszym?
Ależ on musi być zdesperowany, że ciągle próbuje. 

/Nie jestem aż tak wyjątkowy, jak można by uważać, ale i tak dziękuję.

/Można tak to ująć. Kiedy umiera się za coś, w imię czegoś, a potem ma się okazje dowiedzieć, że ta śmierć tak naprawdę nie zmieniła niczego, była niemal nic nie warta... Jest to naprawdę dobijająca myśl, która każe się nad sobą zastanowić. A obecny moment nie jest zbyt dobrym na takie myśli, ponieważ nieco przeszkadza w trzeźwym podejściu do sprawy i w wmyśleniu jakiegoś planu działania. Nie wiem na co powinniśmy się przygotować. 

Bucky, a musiałeś?

 Znowu będziesz łapać mnie za słówka? Naprawdę? Co znowu zrobiłem?