Czarna Herbata

Nie trzeba, dostanę zaproszenie za trzy dni, wiec poczekam, ale dzięki za propozycję :)
Ja się zastanawiam co jest z tym shipowaniem postaci z OC`ami. Ostatnio stwierdziłam, że chyba nie będę łączyła Debbie z żadnym z Avengersów (ani z Zimowym), bo to tak oklepany motyw, ale może nie będę Ci spoilerowała (a jak chcesz spoilery czy porobić za moją betę od akuratności tego co piszę, to gdzieś u mnie masz moje gg)
A luzik, jakoś specjalnie mi spoilery nie przeszkadzają. Trzy? Ja kojarzę właśnie PA i Kings, a to trzecie?

/Osobiście nie przepadam za postaciami OC. Wiem, że jestem uprzedzona, ale większość tych postaci była tak bardzo naj we wszystkim, tak bardzo och i ach, że zwyczajnie obrzydziły mi postacie autorskie. Są oczywiście wyjątki, ale i tak niezbyt chętnie sięgam po ff z tagiem "postać kanoniczna/OC".

I może cię zaskoczę, ale nie mam ani gg, ani Twittera, ani Facebooka. Korzystam tylko z telefonu i maila. No i tego oto bloga.

/To trzecie to "Architekt", gdzie pan Stan był jeszcze młodziutki i urodą przypominał szczeniaczka - klik. Choć internety twierdzą, że w "Pakcie milczenia" też cmokał jakiegoś faceta. Czyli ma takich ról więcej niż sądziłam.

F: Ja podziwiam. Ja zawsze chciałam mieć papugę i nauczyć ją mówić Ratunku, ktoś przemienił mnie w papugę, ale mam uczulenie na wszelkie ptactwo, co mnie zasmuca ogromnie. 

/Na całe szczęście u mnie uczulenia na ptactwo nie wykryto. Choć trzeba przyznać, że byłoby zabawnie, gdyby gość z ptasim pseudonimem, który lata za pomocą skrzydeł, miał uczulenie na ptactwo. Taka ironia.

S: Może po prostu, przez bycie nie-amerykanka, patrzę na Ciebie jak na człowieka i dlatego to mi przez głowę nie przeszło? Uh, mam nadzieję tylko, że Cię nie obraziłam w jakiś sposób. Myślę, że to jednak nie czytanie w myślach, a jakaś depresyjna forma wyciągania dość trafnych wniosków. Które jedynie potwierdziłeś.
Zawsze są plusy i minusy. Gdybym mogła leczyć innych dotykiem czy jakimś zaklęciem, siedziałabym pewnie cały czas na onkologii dziecięcej.

/Nie, nie jestem obrażony. Dlaczego miałbym być? Zwyczajnie już tak przyzwyczaiłem się do "O, to Kapitan Ameryka!", że wręcz dziwi mnie postawa typu "O, to Steve", choć przecież nie powinna. Można nazwać to skrzywieniem zawodowym?
/Choć wiem jak to zabrzmi, nie da się uratować wszystkich, nieważne jakby się chciało. I wtedy, choć to trudne, nie powinno się za to obwiniać, a skupić się na tych, których się jednak da.

B: To mogłoby wyjść, gdyby mój ojciec miał lepszego cela i najpierw zrobił mi brata, a później mnie. Albo nie uciekł od mojej matki, gdy się urodziłam. Miałabym szansę chociaż na młodsze rodzeństwo.
Wstrzeliłeś się idealnie, co potwierdza opis dawcy części moich genów, ot co. Moja matka była zaskoczona, gdy mój narzeczony, gdy jeszcze nim nie był i ją spotkał po raz pierwszy, na powitanie pocałował ją w dłoń. To powinno wystarczyć na tłumaczenie jak te czasy są bez sensu.

/Nie wiem jak teraz wygląda wychowanie dzieci, bo jakoś mało mnie to obchodziło i wciąż obchodzi, ale kiedyś posiadanie młodszego rodzeństwa to nie była bajka. Miałem trzy młodsze siostry - z czterema, siedmioma i dwunastoma latami różnicy. Akurat tak się złożyło, że niedługo po tym, jak urodziła się Kim, mój wcale nie tak świętej pamięci papa odszedł sobie na tamten świat. Z czasem zacząłem robić już nie tyle za starszego brata, co raczej za rodzica numer dwa. I z tego co kojarzę, wcale nie było aż tak fajnie.
/Chciałem powiedzieć, że nie jest aż tak źle, bo chociaż nie ma wojny i nikt nie chce cię zabić za to, kim jesteś, ale na szczęście w porę ugryzłem się w język.