Astrid Löfgren

N, włosy mu wychodzą dobrze, zapomniałaś? Wstrętny Steve.
Podziwiam, że chociaż tak. Mi nawet nie pomaga stwierdzenie, że jak smukły i niski to husky, a gruby i wielki to alaskan. 

/Niby tak, no ale nie oszukujmy się, spora w tym załuga genów. Więc część chwały powinna spłynąć też na mamę i papę Barnesów. Zapewne w większości na mamę. W końcu Winnie odziedziczył urodę głównie po Winnie,

/Więc powtarzaj sobie, że jak brzydki, gruby i wielki to alaskan. Może zadziała :P

Wanda, a coś więcej?

 Naprawdę jest w porządku. Za kilka dni stąd wylatujemy i mam nadzieję, że jakoś się to ułoży.

Steve, zawsze miałbyś go przy sobie. Na przykład jakich?

/Jeden portret nie wystarczyłby, by wynagrodzić jego nieobecność. Musiałbym pokryć jego podobiznami całe ciało, a do tego nosić jeszcze koszulkę z jego zdjęciem. Wtedy może zaakceptowałby taki zamiennik.

/I naprawdę wolałbym zapomnieć o swoich początkach z internetem. Teraz już wiem, że trzeba się zastanowić kilkanaście razy, zanim wpisze się jakieś hasło w wyszukiwarkę i zerknie na obrazy, ale wtedy jeszcze tego nie wiedziałem.

Bucky, sam się stul. Po mojemu potrzebujesz uwagi i fajnie ci z tym, że tak szuka. Ale robisz z niego przy tym debila. No i jeśli to ci specjaliści mówią w ten sposób, to wcale się nie dziwię, że masz jakieś awersje.
Może ona ci ciacha film. Nie zdziwiłabym się.
Teraz się obrażam za te „stul się”. Do widzenia. 

 O mój Boże, obraziła się na mnie, mój świat i moje życie właśnie utraciły sens. Skoczę to psychiatry, może pomoże mi się z tym pogodzić. A nawet jeśli nie... Dobra, nie mam na to ochoty, schrzaniłaś mi humor. Nikt niczego mi nie ciacha.