3 czerwca 2015

Astrid Löfgren

Nie tylko płacz jest reakcją na traumę. Tak gwoli ścisłości. No ale dobrze, ty wiesz lepiej. Bazuję tylko i wyłącznie na informacjach od ciebie, mogę się mylić. Nie będę się sprzeczać.
A potem znów by była powtórka z rozrywki i niezbyt przyjemne przypominanie, gdyby czyszczenie okazało się niezbyt porządne.
"Chuj" wydaje mi się wystarczającym upokarzającym zwrotem. Dalej jestem ciekawa, co tam wymyślałeś.
Dawno nie pytałam co porabiasz. Więc co porabiasz aktualnie?
Nie bardzo obchodzi mnie to, co jest reakcją na traumę, bo nie bardzo ta wiedza mi się przyda, a raczej uprzykrzy życie. Im mniej się w niektórych sytuacjach wie, tym lżej na sercu.
Bardzo, bardzo przepraszam za obrażenie tak dobrego i poczciwego człowieka jakim był Zola. Przykro mi całym całym sercem i jest mi niewyobrażalnie wstyd, że posunąłem się do czegoś takiego. 
Skoro to dla ciebie tak wielkie przekleństwo to jaki jest sens przechodzenie do popierdolonych, szkopskich, zgrzybiałych skurwysynów z... zapędami do kilku rzeczy, których nie będę określać, bo jednak mam choć resztki kultury. 
Dalej to samo, choć teraz w Ukrainie. Widocznie nudny ze mnie człowiek. Zwyczajnie znalazłem coś, co trochę popsuło mi nastrój, stąd moje skwaszenie.

1 komentarz:

  1. A czy ja powiedziałam, że niesłusznie go tak nazwałeś? No raczej nie, więc kpina na temat obrażania całkowicie zbędna.
    Nigdzie też nie powiedziałam, że to dla mnie tak wielkie przekleństwo. Uznaję je za wystarczające, a nie wybitnie dotkliwe. Jest różnica, więc ten atak też trochę z tyłka wyjęty, no ale dobra, rozumiem humorek.
    Te mi się bardziej podoba. Takie z finezją wręcz.
    Okrutnie nudny. Nie musisz się tłumaczyć a ja nie pytam co znalazłeś, skoro wywołuje to niezbyt przyjemne odczucia.

    OdpowiedzUsuń