o.

#1 Masz błędna kolejność w ostatnim zdaniu :p Steve najpierw spojrzałby na Bucky'ego a nie Sharon xD
Nie no, żartuję xD
Dogryzanie jest miłe gdy się wie, że rozdział to cisza przed burzą xD
I serio? Steve jednym zdaniem ich wita? A gdzie jakaś mowa o istocie domu o nich jako nie tylko wojownikach ale i rodzinie? :p 

#2 Z jakiej to okazji nie czekałaś na pierwszą w nocy? :p
Haha wymyślmy wszystkim! Astrid to musi mieć coś z żelaznymi nerwami albo anielską cierpliwością? Angel Baby? :p
To trzeba wykraść serum z Wolwiaka? 

/Ale wiesz, to była kolejność w jakiej stali, nie jego osobisty ranking czy coś, więc musisz mu wybaczyć tę zniewagę :P 

/Lecieli całą noc, marzą już pewnie o padnięciu do łóżka, więc jakby Steve wyskoczył im z kilkustronicową przemową, wyrzuciliby go przez wlot do hangaru. Albo Bucky wybiłby mu zęby. Więc Steve postanowił zastosować swój trik z końcówki AoU, i podsumował wszystko jednym, krótkim zdaniem. Tylko tu bardziej się postarał, bo tam użył aż dwóch słów. Tutaj sześciu, więc jest postęp.

/A kto powiedział, że nie czekałam :P? Następna notka sama się nie napisze, a ja narobiłam sobie w tym niezłych zaległości i muszę wszystko nadganiać. Nie mam żadnego zapasu.

/Och, no nie bądź taka. Pozwól im samym je sobie wybrać. Ty już swój masz - Stuckyholiczka brzmi przecież tak groźnie!

/Wiesz, jakoś wątpię, by oni chcieli żyć jeszcze dłużej. I tak już przeżyją wszystkich swoich znajomych. No, poza Thorem. 

S: Mamy czas na tę rozmowę. Jak nowy dom się podoba? Masz pokój z Bucky'm?

 Nie, nie mam pokoju z Bucky'm. Spędzamy ze sobą dwadzieścia w porywach do dwudziestu trzech godzin na dobę, więc odrobina prywatności naprawę jest potrzebna. To coś zdrowego.

B: No ale misiu.. W nowym domu możesz mnie zaszczycić tą opowiastką

 Nie, nie mogę. Znaczy, mógłbym, ale tego nie zrobię.