Astrid Löfgren

N, patrz jak sprytnie to uknuli scenarzyści: niby serial o wikingach, a tak naprawdę to o ich bogach.
Mówię ci, będzie czary mary i w następnej serii Lagertha będzie cała i zdrowa. Albo Ragnar da jej swoje zioło, które okaże się genialnym specyfikiem również na beznadziejne rany.
Mam ten sam problem. Wydawało mi się, że gdy wciągali łodzie na klif u Lagerthy ciąża nie była jeszcze widoczna. W następnym odcinku przeszli z tymi łodziami trochę dalej i nagle pojawił się brzuszek.
Na to czekałam najbardziej, szczerze powiedziawszy :P 

/Widzisz? Zawsze rozgryzę to, co uknują. Ten serial nie ma przede mną tajemnic.

/Nawet nie w następnej serii, a już w drugiej połówce sezonu. Nie wiem tylko tego, jakim cudem. Chyba, że Ragnar rzuci się przed ostrze, ratując życie byłej, bo nie bez powodu twórcy pokazywali te jego urojenia na brzegu rzeki i to, że przez chwilę byli tak blisko, jak przed laty. Szkoda tylko, że potrzeba było do tego poronienia.

/Zanim wciągnęli wszystkie łodzie i przeszli z nimi przez taki kawałek drogi, musiało upłynąć trochę czasu, ale nie przypuszczałam, że aż tyle, bo Lagertha wyglądała już na dwudziesty któryś tydzień. Chociaż mogłam pomylić się w ocenie, bo specem w tym temacie zdecydowanie nie jestem.

James, widzę dla was nadzieję. Znaczy - nie odbierz tego źle czy coś, po prostu czuję, że może się między wami ułożyć, w sensie, że się od nowa (albo nie od nowa) zakumplujecie. Ja wiem, zaraz powiesz, że nie chcesz, że lepiej nie, bo jeszcze go zabijesz przez przypadek, ale mam przeczucie, że jednak nie musiałoby to pójść według czarnych scenariuszy.
No ty to niechcący co najwyżej wyrwiesz drzwi albo przyłożysz komuś mocniej niż trzeba. Natknąłeś się na takich czy na razie tylko o nich słyszałeś?
Ojej, tak mi przykro. Łączę się z tobą w bólu i poczuciu braku.

/Cóż, może kiedyś, w przyszłości tak będzie, ale póki co nic tego nie zwiastuje. Ale jeśli nic nas nie zabije, i on, i ja będziemy żyć... dość długo, więc nie mogę mówić, że nigdy się nie spotkamy, że zupełnie nic z tego nie wyniknie, bo zwyczajnie nie mogę być tego pewien. 

/Muszę przyznać, że czasem myślenie o tym wszystkim jest dość... przerażające. Kiedyś stworzenie kogoś takiego jak Steve, Skull czy choćby ja było czymś niesamowitym. Teraz to tak naprawdę nic. Na porządku dziennym jest wylęganie się tych całych nadzdolnych, uzdolnionych, mutantów czy jak jeszcze ich tam nazywają. A czy ich spotkałem? Może spotkałem, a o tym nie wiem. Orlova nie była raczej jedną z nich. Za to wiedźma mogłaby być. To by wiele tłumaczyło.