Astrid Löfgren

N, zajęłoby ci to lata. Straciłby też na wizerunku, bo przecież trólover musi mieć idealną figurę.
Skoro mają zacząć znowu romansować, to pójdzie na randkę. Chociaż nie sądzę, żeby olał sprawę, nawet dla prawdziwej miłości. 

/Hej, nie ładne, co ładne, ale co się komu podoba, prawda? Może dla mnie Bucky byłby idealny, mając z trzydzieści kilo na plusie? Musiałby się więc poświęcić i zacząć zagryzać pączki czekoladą. 

/Zrozumiałabym jeszcze, gdyby zrezygnował dla niej z Kobik. Byłoby to do niego niepodobne, ale można by przymknąć na to oko. Jednak tylko Kobik naprawi Steve'a, a tego już Bucky nie odpuści.

O matko, żałosne? Dlaczego żałosne? No nie będzie tylko zmiana stanu cywilnego, jeśli któryś z was przyjmie nazwisko tego drugiego. 

Bucky gwiazdą wieczoru, no tak, tylko nie zakładaj sukni ślubnej. Pierścionek chociaż dostałeś?

B: Okej, może trochę przesadziłem, Uważam po postu, że narzeczeństwo to tylko stan przejściowy i prędzej lub później powinno się w końcu wziąć ten ślub, a nie ciągnąć to latami. Może mam trochę staroświeckie podejście, może dziwne, ale tak uważam.

S: A jak Bucky coś uważa, lepiej nie próbować przekonać go, że nie ma racji. Jest święcie przekonany, że ją ma.

B: Bo mam. Twierdzisz, że jest inaczej?

S: Ja? Nie, nigdy. Nie śmiałbym.

B: Dobry wybór.

I nie, nie założę sukni ślubnej, Za bardzo poszerzałaby mnie w biodrach. I nie, nie dostałem pierścionka, bo nie chciałem go dostać. Obrączki z sentencją nosimy już od dawna, więc nie był potrzebny.

S: O tak, "Till the end of the line" mówi więcej niż zwykłe kocham cię.