Astrid Löfgren

N, w sumie mogę to zwalić na gorączkę, ale rozważam ewentualność, że jednak Bakuś mówi z sensem. Pozwól mi w to wierzyć! :D 

James, taki beznadziejny, że i tak nie byłbyś w stanie strzelić sobie w łeb.
Gdybym mogła to bym go zapytała, czy najpiękniejszy też byłeś.
To, że macie się w nic nie wplątywać to już coś może znaczyć, np. to, że wszędzie wściubiałeś nochala razem z Rogersem, a to z kolei może znaczyć, że byłeś krnąbrny, a teraz ta krnąbrność z ciebie wyłazi, jak już żyjesz własnym życiem. Nawet ta przyjaźń z Rogersem dużo o tobie dawnym świadczy. Sorry, zawsze wszędzie coś wynajdę.
Zawzięty dupku, więcej wiary.

Oh tak, masz nas. Od zawsze byłem dla niego chodzącym cudem i gdy tylko brał węgiel w dłonie, prosił o to, bym pozował mu niczym francuskie dziewczę. A gdy podczas zim, zastawały nas mroźne noce, brał mnie w ramiona i prawił poematy o mojej urodzie i wewnętrznym pięknie...

Serio, myślałem, że mieliśmy skończyć ten temat? 

Nie "wściubialiśmy nochali" tylko zawsze wracaliśmy choć z podbitym okiem i w większości wypadków, nie z mojej winy, ale byłem młodszy i zbierałem większy ochrzan. 

Fakt, krnąbrny byłem zawsze i tego chyba nie udało się ze mnie wyplenić. 

I tak, wiem, że jestem tchórzem, który nie potrafi nawet strzelić sobie w łeb. Nie musisz mnie uświadamiać.