Astrid Löfgren

Clint, matuchno, jak ja dawno z tobą nie gawędziłam. Co słychać? Gratuluję synka! Wiem, wiem, jestem bardzo na czasie... Za to gratuluję szczerze! Jak się ma maluszek?
Czym się obecnie zajmujesz? Czyżby remont? Pozdrawiam całą rodzinkę :)

Aktualnie zajmuje się wynajdowaniem kolejnych wykrętów przed tym, by tego remontu nie robić.
A już powoli kończą mi się wymówki.
Powoli próbuje podnosić głowę, gdy leży na brzuchu, ale póki co, coś kiepsko mu wychodzi.
I zdrajca jeden woli Laurę. Już rośnie z niego maminsynek.

Dlatego nie rozwijam tematu, bo byś po prostu nie zrozumiał co mówię.
Na pewno było łatwiej, wierzę. Czasem sama też wręcz pragnę nie wiedzieć, nie rozumieć, nie musieć myśleć. Ale tak się niestety nie da, a jak już ma się świadomość, to mimo, że jest trudniej, więcej rzeczy można zrobić.
Czego bać? Może nie wiem czegoś, czego ty nie wiesz, ale po prostu dostrzegam więcej. I nie, nie kpię sobie z ciebie w tym momencie, jeśli o tym pomyślałeś czy pomyślisz.
Ja pierdziele, jak te przedostatnie zdanie brzmi. Sześć kaw to za dużo.
Nie wiem nic, czego ty byś nie wiedział, o tak. Chyba tak jest logicznie.

Nie jestem aż tak głupi, jak mogę się się wydawać. Rozumiem całkiem sporo, zwyczajnie muszę to sobie przetrawić.
Gdy się nie wie, że jest inne życie to wcale nie jest tak źle. Może i teraz mogę więcej, ale nie bardzo wiem, jak miałbym się za to zabrać i czym tak naprawdę jest to "więcej".