Astrid Löfgren

N, czemu pomyślałam, że te dzieciaczki we wcześniejszym fragmencie to takie małe Winterki? Mniejsza.
W "szczegółowyM profil" literówka. I "próbom"!
Znośne, znośne, tylko ciężko mówić o wąskim fragmencie całości, więc nie będę odkrywcza. Tajemniczo to brzmi. I ten Steve taki "Steve'owy" z tym "zechciałabyś". Dobrze maniery przede wszystkim. Bucky Chuck Norris, o! :D

Jakim znowu "prośbom"?  Czytam fragment trzeci raz i żadnych "próśb " nie widzę :P
Znowu przycinałam i przyklejałam, stąd to "m".
Bo Buckyś potrafiłby cię znokautować na dwadzieścia sposobów. Trzydzieści, gdy wstanie z krzesła.

Dum Dum we wczesnych latach '30 był już nastolatkiem, więc musi być od Bucky'ego starszy o co najmniej dziesięć lat, jeśli nie o naście:)
A Bucky nawet jako Cap był ciapą, która potrafiła się potknąć o własne nogi, więc im się nie dziw :P

Bucky, no to nie wiesz, co robić? Na raty palić, jak już coś dorwiesz. Trochę śmierdząca sprawa, ale skutek dobry.
"Nie można być pewnym niczego", aż mnie rozbawiłeś. Jeden z najlepszych snajperów, a traktowany jak dzieciak. Dziwnych masz tych współtowarzyszy broni, naprawdę. Chłopiec z zapałkami, cudowne.

Nie jestem nałogowcem. Nie chce umrzeć na raka płuc, więc palę tylko okazyjnie, a nadmiar wolę na coś przehandlować.

Teoretycznie to dla nich tym dzieciakiem jestem. Gabe jest ode mnie starszy o trzy lata, Steve o cztery, a reszta to już "troszkę" więcej. Oczywiście obrywa się nie tylko mnie, ale tak już mam, że najwięcej powodów to żartów dostarczam. Ale potrafię śmiać się razem z nimi, więc nie przeszkadza mi to jakoś bardzo.

Gdy chcą pożartować to wisi im to, że Kapitan Ameryka to Kapitan Ameryka, więc tym bardziej to, że potrafię używać broń.