24 maja 2015

Astrid Löfgren

Natasha, zgadzam się. Otworzyłaś więc już pudełko?
Nie. Lepiej, by było zamknięte tak długo, jak tylko się da.
James, a po co? Myślisz, że znajdziesz kogoś z przeszłości?
Dobrze, wyjaśnijmy coś sobie. Mówisz w liczbie mnogiej, później zwracasz się bezpośrednio do mnie, więc się najpierw zdecyduj - nie mówię tego złośliwie, bo wiem, że czasami masz problem z wyrażaniem myśli. Dobrze wiedzieć, że udaję, sama tego nie wiedziałam. Przykro czytać, że tak sądzisz. Nic od ciebie nie chcę, bo cóż mógłbyś mi dać?
Sam nie wiem. Zwyczajnie chcę uciec tak daleko, jak tylko się da.
Ludzie zawsze czegoś chcą w zamian. Już dawno przestałem wierzyć w bezinteresowność. Im milsi dla mnie są, tym większa będzie cena. Zwyczajnie wole wiedzieć na czym stoję.

1 komentarz:

  1. Natasha, nie ciąży ci to za bardzo? Naucz mnie takiego zamykania.

    James, mogłeś do Afryki. Tam przynajmniej cieplutko.
    Nie zawsze. Jestem takiego ludzia przykładem. Niczego nie oczekuję, bo nie wiem nawet czego mogłabym od ciebie wymagać. Jestem po prostu miła z natury, więc się nie doszukuj w tym podstępu, proszę.

    OdpowiedzUsuń